این اولین چیزی بود که در دنیا برای خودم نوشتم:
پنج حلقهی امید در دست دارم
پنج راز معرفت
هر یک رازی.
نخستین راز شعله است
راز پرومته با آدمیان
و آنگاه
راز آفتاب
و سپس راز ایمان
و آنگاه رازی خُرد؛
راز اندوه
که شادیش مفهوم میکند
واپسین اما:
راز مهریست
که در دل میماند.